Een maand verder al weer!

Jemig, wat gaat de tijd toch snel! Inmiddels zitten we al een hele maand hier. Thuis hebben we ons ritme aardig gevonden: om half zeven de wekker, opstaan, ik half uurtje met Icey naar buiten terwijl Ivan de kachel aan doet en dan na een ontbijtje aan de slag. Tussen de middag samen weer lunchen, dan ga ik een blokje lopen terwijl Ivan met Icey naar buiten gaat. En daarna weer aan het werk.

Terwijl wij hard aan het werk zijn, is het bijkom tijd voor Icey, want met de uitgebreide rondjes buiten en de katten-TV met al die vogeltjes voor het raam is zijn kattenleven wel heel zwaar nu…

Ja, dat het Zweedse leven wat meer energie kost merken wij ook wel. Of het nu de gezonde buitenlucht is, de extra verdieping in huis, of het wennen aan de Zweedse taal. Hmmm, waarschijnlijk een combinatie van het geheel. Na een rondje boodschappen en bouwmarkt zijn we bijvoorbeeld echt moe. Want echt niets heet hetzelfde, kent dezelfde eigenschappen, gaat op dezelfde manier als wat we gewend zijn. Niet slechter, maar anders. Klein voorbeeld: Ivan ging lampen ophangen. De plafondlampen worden hier alleen niet direct op de elektra aangesloten, maar via een stekkertje. Dus die moeten aan de bestaande lampen vast gemaakt worden. Dus hij gaat aan de slag, steekt de stekker in het stopcontact… en ik hoor gemopper, en nog meer gemopper…en nog meer gemopper. Totdat er een hoera moment komt. Want wie verzint het nu dat dat stekkertje op verschillende manieren in het stopcontact kan? Dus twee slagen draaien en de lamp werkte. Fijn, we hebben iets meer licht in huis.

En over netwerken gesproken: we hebben weer internet! Niet donderdag al, zoals we hoopten. Donderdag gebeurde er nog niets. Dus gelijk maar gebeld: nou mevrouw, er staat helemaal geen contract meer in het systeem. Uhhh??? Dat had ik toch geregeld? Een kwartier uitzoeken en opnieuw invoeren komt de oplossing van het raadsel: de afdeling financiën heeft het contract tegen gehouden. We moeten ons eerst legitimeren in de internetwinkel. En dat we eerder al een abonnement hadden wat door hun fout was stopgezet maakte niks uit. Iets met anti terrorisme wetgeving in Europa. Dus wij snel naar de internetwinkel een half uur rijden verderop. Daar hadden ze niet eens interesse in ons paspoort. Na uitleg van het probleem gingen ze gelijk bellen om het met spoed op te laten lossen. En een dag later deed alles het weer gelukkig. Dat onverwachte ritje naar de internetwinkel kostte me wat vrije uren, dus hebben we er ook gelijk maar een uitje van gemaakt. Even een koffietje in de stad en even op zoeken naar een wifi-versterker. Want ja, ons huis is hier wat groter dan we gewend waren en in de uithoeken hebben we net geen wifi meer.

Ondertussen vordert de slaapkamer ook steeds meer. De wanden en plafonds zijn geverfd, het laminaat zit er in en de vaste kledingkast gaat vorm krijgen. We leren ook dat we geen slaapkamerraam op een kiertje moeten laten staan. Want de volgende ochtend merken we toch de souvenirs die een vogeltje op bezoek heeft achtergelaten. Het vogeltje zelf was natuurlijk al weer gevlogen. Jammer voor Icey, die had dat vast lekker… uuhh leuk gevonden.

Oh… en over de foto: hmm, daar hebben we het niet meer over. Ik heb echt vet verloren. En dat al twee keer achter elkaar.