Hoe dat kon komt even verderop. Want we zijn eerst nog heerlijk gaan wandelen. Ons huis ligt langs een langeafstandswandelroute. En we dachten dat pas een stuk te volgen. Wel met veiligheidsvestjes aan, want er wordt flink gejaagd bij ons in de buurt. De dag ervoor was er duidelijk een drijfjacht gaande… bordjes met “we jagen, pas op voor de honden” stonden langs kilometers weg. Na ruim een uur zijn we van de route afgeweken, want de originele route kan je een paar dagen volgen, maar wij willen toch een keer terug naar huis vandaag, en lopen graag rondjes. Dus na een ruim uur lopen gaan we niet dezelfde weg terug, maar steken we door. Ik heb de route opgenomen in Komoot, dus wie wil kan hem hier een keer nalopen. Een korte omschrijving zal ik vast geven:

Jaja, het is echt waar…. De laatste stappen zijn gezet. Dinsdag had Ivan zijn telefoonnummer. Op de een of andere vage manier was zijn abonnement afsluiten totaal geen probleem, mijn kredietwaardigheid kon niet gecontroleerd worden… Blijkbaar kan daar een aantal dagen verschil tussen zitten. Dus voor mij kon pas woensdag een telefoonnummer aangevraagd worden. En dus heb ik sinds vrijdag ook een Zweeds nummer. Dat betekent ook dat we nu allebei Swish hebben. Yes we bestaan in de wereld van Zweden!

Nou, en wat voor licht! In de werkkamer hadden we nog steeds de camping lamp als lichtpunt. Het was licht, je zag alles, maar daar was dan ook alles mee gezegd. En al een paar weken geleden hadden we daarom een lamp voor aan het plafond gekocht. Een LED-plaat, verwachtende dat die zo aan het plafond geschroefd kon worden. Niet dus, je moest er nog een frame bij kopen… Nou echt niet. Ivan heeft er zelf één gemaakt, een mooiere, maar dat duurde wel even. Hij is nog niet helemaal af, dat komt wel met het opknappen van de kamer. Maar hij hangt dus inmiddels wel aan het plafond. En een licht joh… wauw! 

Want dat is het echt hier nu…. Er is een dik pak sneeuw gevallen (27cm), en hoewel het van het weekend dooide is het nog lang niet weg. Met rijp in de bomen, wat extra sneeuw, soms een zonnetje en vanmiddag zelfs een paar regendruppels ziet de wereld er steeds net wat anders uit. Maar er is totaal geen sprake van de vieze natte blubberbrei die we in Nederland zouden hebben. En zelfs de temperatuur voelt door de lage luchtvochtigheid heerlijk aan. Tenminste… dat vinden wij.

Soms zit het mee, soms tegen… Hele lijsten, vele avonden en veel denkwerk. Je denkt zo goed voorbereid te zijn en alles uitgezocht te hebben. En dan kom je toch nog wat onverwachts tegen… veel leuke dingen, maar af en toe ook wat baaldingen. De thema’s in de titel waren behoorlijk leidend deze week… Toch best veel weer wat er tussen de blogs in gebeurt. En de vorige week was natuurlijk gewoon even een creatieve uitwijding, de laatste update was van anderhalve week geleden alweer. Eens kijken of we jullie een beetje kunnen bijpraten. 

Ja, ik neem de boel maar even over. Regelmatig hoor ik jullie mijn baasjes vragen hoe het mij gaat. Nou, zo makkelijk heb ik het allemaal niet hoor! Een dag uit het leven van een kat zeg maar…

Ja echt... het was druk op het dak deze week! En dan zijn er ook weer een aantal mooie stapjes in onze migratie gezet. Er is weer best veel gebeurd.

Jemig, wat gaat de tijd toch snel! Inmiddels zitten we al een hele maand hier. Thuis hebben we ons ritme aardig gevonden: om half zeven de wekker, opstaan, ik half uurtje met Icey naar buiten terwijl Ivan de kachel aan doet en dan na een ontbijtje aan de slag. Tussen de middag samen weer lunchen, dan ga ik een blokje lopen terwijl Ivan met Icey naar buiten gaat. En daarna weer aan het werk.

Het is echt overal hetzelfde... volgens mij ken ik echt niemand die nooit eens problemen heeft gehad met zijn tv-, telefoon- en/of internet provider. Ben jij wel zo'n iemand: gefeliciteerd!

We hadden de wekker vroeg gezet, want de verhuizer staat zo voor de deur. Even rustig nog ontbijten en dan de woonkamer zo veel mogelijk ontdoen van overbodige spullen. Daarna gaan we nog even met zijn drietjes de tuin in. We laten Icey de tuin inspecteren en een paar keer lekker heen en weer rennen tussen ons. En dan komt de verhuiswagen in zicht!

Kunnen jullie je nog herinneren over hoe de discussie ging over wat wel/niet gemist kon worden? Er zijn dus heel wat dozen al met de aanhanger vooruit hierheen gekomen. Maar wat ik me niet meer herinner is of ik verteld had dat de aanhanger toen bij het wegen 50 kilo te zwaar woog. Ivan heeft daarop één doos nog in de achterbak weten te proppen, maar een andere doos is toen weer het huis ingegaan. Volgens hem de makkelijkst bereikbare. Hmmm… en laat dat nou net de doos zijn waar ik cruciale kookonderdelen in had gedaan. Zoals een goed broodmes….best handig om zelf gebakken brood mee te snijden. Nu is er de afgelopen weken geen dag voorbij gegaan waarop die ene doos weer ter sprake kwam… tsja, dat zat in die ene doos. Maar er is hoop, want morgenochtend komt de verhuiswagen hier… joepie!!!

En dan komt het moment dat we ons beseffen dat over anderhalve week de verhuiswagen voor de deur staat en we de slaapkamer het liefst daarvoor nog opgeknapt zouden willen hebben... dus er is wel aan de winkel!