Nou, en wat voor licht! In de werkkamer hadden we nog steeds de camping lamp als lichtpunt. Het was licht, je zag alles, maar daar was dan ook alles mee gezegd. En al een paar weken geleden hadden we daarom een lamp voor aan het plafond gekocht. Een LED-plaat, verwachtende dat die zo aan het plafond geschroefd kon worden. Niet dus, je moest er nog een frame bij kopen… Nou echt niet. Ivan heeft er zelf één gemaakt, een mooiere, maar dat duurde wel even. Hij is nog niet helemaal af, dat komt wel met het opknappen van de kamer. Maar hij hangt dus inmiddels wel aan het plafond. En een licht joh… wauw!
En we hadden weer mooie post in onze brievenbus: onze ID-kaarten liggen klaar om op te halen. Daar hebben we meteen maar een dagje uit van gemaakt. De ID-kaarten kan je zonder afspraak ophalen bij het servicekantoor van de overheid. Dus daar aangekomen een nummertje getrokken, denkend dat het wel even zal duren omdat de hele ruimte vol stond met wachtenden mensen. Maar nee hoor… dit doen ze even tussendoor. Binnen tien minuten stonden we weer buiten, met onze mooie ID-kaarten!
En ze hadden er ook een rondleiding door het slot, met als thema kerst in Zweden en in het slot. Super leuk om de verschillen en overeenkomsten te horen. Zoals de achtergrond van het Zweedse woord kerstcadeau. Dat is een julklapp: Jul is kerst in Zweden, maar is oorspronkelijk de verwijzing naar het heidense midwinterfeest. En klapp is het cadeau. Het betekent letterlijk klopje (van op de deur kloppen)…men ging vroeger vanuit een soort kattenkwaad langs de deuren, bonkte op de deuren en gooiden wat naar binnen, vaak een stuk bewerkt hout of een klein popje. Later werden dit de cadeaus. Maar dat bonken op de deuren om dan iets goeds naar binnen te gooien vanuit kattenkwaad, deed mij wel heel erg denken aan onze Zwarte Piet.
Vervolgens een koffie in het centrum, waar we ook gelijk koffiebonen gekocht hebben. Op zoek naar lekkere bonen zijn we nu allerlei verschillende bonen aan het proberen… we zijn er nog niet uit. Dus wie weet is dit een lekkere boon. En vervolgens gingen we door naar het slot van Kalmar. Daar was een meerdaagse kerstmarkt. We hebben er genoten van de kraampjes met veel handwerk en lokale zelf gemaakte voedsel producten. En dus ook wat lekkere en bijzondere smeersels gekocht voor thuis.
Ook grappig was de tentoonstelling van kerstbomen door het jaar heen. Ivan was wel fan van deze kerstboom... lekker simpel, weinig naalden en goed dubbel gebruik, want de onderste takken kan je voor allerlei andere kerstdoeleinden gebruiken... hmmm, doe mij dan toch maar een 'normale'.
En vanaf die vrijdag ging het dooien. Tijdens het werken zag ik ieder uur de laag sneeuw verdwijnen. En zaterdag ochtend was de sneeuw vrijwel geheel weg. Dus de wereld is weer groen in plaats van wit. Die zaterdag ben ik vervolgens voor het eerst naar een zogenaamd stickcafé geweest. Hier in de buurt houden ze op wisselende locaties een stickcafé, letterlijk een breicafé. waarbij je niet perse hoeft te breien, maar ieder soort (handwerk)project mee mag nemen. Maar ik was een jaar geleden begonnen met een haakproject, dus wie weet komt zo mijn kerstkussen af voor deze kerst (ik vrees het ergste, maar goed). Door de vele kerstactiviteiten in deze periode en black friday was het nu blijkbaar heel rustig. Er waren maar drie andere vrouwen. En dat leverde meteen weer een goede conversatieles op. Eén ding heb ik wel geleerd: praten en haken gaan nog niet zo goed samen, haha. Aansluitend zijn we met drie van de aanwezigen in een auto gestapt om bij een wolwinkeltje te kijken... Leuk voor inspiratie voor een vervolgproject, als ik zo ver ben.
Ook hebben we dit weekend allebei een sinterklaas/kerstcadeau voor onszelf gekocht. Ivans gaming set vertoonde toch steeds meer problemen en mijn oortjes waren kapot. En dus kwam mijn paketje aan bij de supermarkt en ben ik dinsdag op zijn Hollands ‘even’ de fiets opgestapt om het pakketje te halen… Vijftig minuten heen, vijftig minuten terug fietsen. Dat was best weer even lekker. Hoewel ik het de volgende dag ook wel voelde dat ik al twee maanden niet meer had gefietst. En ik had voor het eerst mijn ID-kaart moeten tonen. Voelde toch wel heel erg echt.
Afgelopen woensdag mocht ik me melden bij het ziekenhuis voor een bevolkingsonderzoek. Gewapend met mijn iPad, waar ik divers werk op klaar had gezet was ik voorbereid op lange wachttijden, maar ik stond echt binnen een kwartier al weer buiten. Dat ging soepel!
Ook werd ik die dag ineens gebeld door het lokale warmtebedrijf. Die hadden we dus een week of zes gebeld met een hulp vraag en inmiddels niet meer verwacht. Wij dachten dat het door ons Nederlandse telefoonnummer kwam. Maar de man had niet meegekregen dat wij hier permanent woonden en dacht ruim op tijd te bellen voor de kerstvakantie. En dus stond hij de volgende ochtend gelijk op de stoep (figuurlijk dan, want die hebben ze hier in de straat helemaal niet). We hebben uitleg gekregen, en snappen ons apparaat nu veel beter er is een en ander bijgesteld en er zijn wat radiatorknoppen vervangen. En het klopte dus dat we onze boiler niet aankregen, want de pomp is kapot. En als je echt op hout wil stoken, zou je er beter vijf van deze 500 liter boilers kunnen hebben. Maar goed hij zou wel even kijken of ze nog een pomp hadden en dan zou hij bellen voor een nieuwe afspraak. Dus dat duurt wel weer een paar weken, dachten wij. Nou twee uur later stond hij alweer voor de deur en heeft hij het gelijk gemaakt.
En ondertussen gaat de wereld gewoon door: we bakken nog steeds ons eigen brood, hebben Zweedse les, doen af en toe spelletje. Door de week werk ik online en maakt Ivan echt supergave afwerkingen voor de slaapkamer. En regelmatig hebben we ‘s avonds contact met vrienden en familie om even bij te kletsen. Zo gaat de tijd echt super hard! Dat betekent ook dat er dan eerste keren komen, zoals dat je naar de kapper moet. Ik had een afspraak gemaakt en kon donderdagavond terecht. In ons dorp zit geen kapper, dus ik moest naar het stadje 20 minuten verderop. En dat is dan wel echt donker. In de achteruitkijkspiegel zie ik alleen zwart, en voor me alleen wat hectometerpaaltjes en dat deel wat onze koplampen zien, toch fijn dat extra grote licht erbij!
En vrijdag hadden we een afspraak bij de bank. Onze persoonsnummers zouden gekoppeld zijn, we zouden weer alles kunnen, een bank-id (soort digi-D) krijgen, maar ook een afspraak over verzekeringen hebben. Dat ging allemaal super soepel. Dus de bank-ID is gekoppeld en onze WA-verzekering, huis en inboedel zijn weer verzekerd. Swish lukte nog niet, waarschijnlijk werkt dat toch niet samen met een Nederlands telefoonnummer. Dus thuis hebben we die alvast aangevraagd voor Ivan. Hopelijk hebben we die snel, kunnen we de volgende stappen zetten.
Dus na deze administratieve taken hadden we wel een avondje relaxed op de bank verdiend. En ik zat net te denken om op tijd naar bed te gaan, daar nog een serie te kijken en dan te gaan slapen, toen Ivan boven kwam. Dat we de warmtemonteur weer konden bellen, want de pakking naar de motor lekte wat. En ik dacht nog aan druppels, maandag bellen… tot ik langzaam toch wat onrust merk bij Ivan. Ik ga eens mee kijken en zie een flinke straal warm (ca 65 graden) water een halve meter hoog uit de pakking spuiten. Eerst maar kijken of we het kunnen stabiliseren, afsluiters dicht, pomp uit… dachten wij. Nou niet dus. Er staat 1 bar op het systeem en het blijft stromen. Dus terwijl Ivan een waterbaan naar de goot creëert ga ik op zoek naar iemand die kan helpen.
Het bedrijf dat ons had geholpen kende geen 24-uursservice en alle andere in de omgeving ook niet. Dus dan maar een soort landelijke 24-uurs service bellen. En ja hoor, dat werkt. Perfect een heel netjes ook. Omdat we nog geen baan in Zweden hebben konden ze niet zien of we genoeg inkomen hadden om de rekening te kunnen betalen (uh ja, dat kunnen dat soort bedrijven dus zien) en dus moest ik wel even vooraf een flink bedrag overmaken. Duizend euro… en met de eindfactuur volgende week wordt dat wel weer verrekend. Ach, we kunnen niet veel anders toch?
Gelukkig kon er iemand komen die slechts een kwartier van ons vandaan moest komen, en er was dus heel snel iemand die het ook heel snel oploste met een nieuwe pakking. En meteen een contact voor als we in de toekomst nog iemand nodig hadden.
Maak jouw eigen website met JouwWeb